Historia PG1

Historia Szkoły Podstawowej nr 1

Zgodnie z Uchwałą podjętą w listopadzie 1979 roku na wspólnym posiedzeniu KW PZPR w Piotrkowie Trybunalskim i Komitetu Miejsko-Gminnego w Radomsku przystąpiono do budowy szkoły podstawowej na osiedlu Tysiąclecia. Dotychczas dzieci zamieszkujące największe radomszczańskie osiedle musiały uczęszczać do odległych i przepełnionych Szkół Podstawowych nr 2 i nr 9 w innych dzielnicach miasta. Podjęcie inicjatywy dotyczącej wzniesienia dużej i nowoczesnej szkoły, usytuowanej z dala od głównej ulicy osiedla, miało jak najszybciej rozwiązać ten problem oraz zapewnić uczniom bezpieczną drogę do szkoły.

Budowę rozpoczęto wmurowaniem aktu erekcyjnego 18 maja 1980 roku. Powołano również Społeczny Komitet Budowy Szkoły, ponieważ obiekt ten wznoszony był przede wszystkim systemem gospodarczym. Wysiłek podjęła społeczność całego miasta. Celowość takiego rozwiązania potwierdziły rezultaty pierwszego etapu budowy szkoły. Przy ulicy Piastowskiej na ogrodzonym terenie o powierzchni 26000 m² w ciągu dwóch lat wyrosły dwa okazałe pawilony mieszczące wtedy 17 sal lekcyjnych i pracowni dydaktycznych, bibliotekę z czytelnią, świetlicę, stołówkę na 500 miejsc oraz zaplecze socjalne i gabinet stomatologiczny. W okresie wakacji dyrekcja, nowo zatrudnieni nauczyciele, a w wielu przypadkach nawet przyszli uczniowie i ich rodzice, zaangażowali się w prace porządkowe, przygotowując szkołę do inauguracji roku szkolnego.

Dnia 01.09.1982 r. zadźwięczał pierwszy dzwonek dla 807 uczniów Szkoły Podstawowej nr 1 w Radomsku. Nasza szkoła była miejscem wojewódzkiej inauguracji roku szkolnego 1982/1983. Na jej dziedzińcu licznie zgromadzili się nie tylko uczniowie, nauczyciele i rodzice, ale również mieszkańcy Radomska, przede wszystkim osiedla Tysiąclecia. Obecni byli przedstawiciele władz polityczno-administracyjnych m.in. wiceminister oświaty i wychowania - Marian Gała, wojewoda piotrkowski - Włodzimierz Stefański, I sekretarz KW PZPR - Stanisław Kolasa, przewodniczący Wojewódzkiego Zespołu Poselskiego - Stanisław Składowski. Wśród honorowych gości otwierających podwoje nowej szkoły znaleźli się przedstawiciele załóg wznoszących budynek na czele z kierownikiem budowy Marianem Żukowskim. Zebrani stali się świadkami oficjalnego przekazania symbolicznych kluczy przez przewodniczącego Społecznego Komitetu Budowy Szkoły, naczelnika miasta Radomska, Stefana Marczaka na ręce jej dyrektora Jana Cieciury. Po ślubowaniu klas pierwszych i części artystycznej (przygotowanej przez uczniów Szkoły Podstawowej nr 2) goście mieli okazję zwiedzić placówkę, a następnie uczestniczyć w pierwszym posiedzeniu Rady Pedagogicznej, zapoznając się ze specyfiką pracy w szkole podstawowej.

Organizatorem i pierwszym dyrektorem Szkoły Podstawowej nr 1 był pan Jan Cieciura, którego na początku wspierali wicedyrektorzy pani Danuta Sułkowska i pan Stanisław Kołodziejczyk. Przeprowadzono wówczas nabór do 18 klas. Grono pedagogiczne liczyło 34 nauczycieli, którzy początkowo korzystali w swojej pracy z dorobku i doświadczeń innych placówek, by wkrótce stworzyć podstawy szkolnych tradycji „Jedynki”.

Trudno nie wspomnieć także o rodzącej się administracji szkoły. Ileż wysiłków kosztowało tworzenie dokumentacji szkoły i jej prowadzenie Na stanowisku sekretarza PSP nr 1 od 15.08.1982 roku zatrudniona była pani Anna Barska. Do jej obowiązków należało prowadzenie wszelkiej dokumentacji, zakładanie teczek akt osobowych pracowników, prowadzenie korespondencji. Ówczesny sekretariat zajmował pomieszczenie dzisiejszej biblioteki. W pomieszczeniu zastawionym różnymi pomocami naukowymi, dosłownie przy jednym stoliczku, odbywały się pierwsze zapisy uczniów i przydział do klas. Z każdym dokumentem sekretarz udawał się do Wydziału Oświaty, by tam napisać go na maszynie, szkoła bowiem nie dysponowała maszyną do pisania, nie było również telefonu.

Niemal od początku istnienia placówki nad jej majątkiem, wszystkimi sprawami finansowymi, gospodarczymi, pracownikami obsługi czuwała pani Anna Wyrfel. Zakładanie dokumentacji majątku szkoły w momencie tworzenia się instytucji to też zadanie wymagające wiele trudu, tym bardziej iż był to czas, gdy „wszyscy wszystko przywozili”, by w ten sposób wesprzeć szkołę. Jej wkład i troska o sprawy gospodarcze szkoły zasługuje na wielkie uznanie.

W kolejnym roku szkolnym grono pedagogiczne liczyło już 51 osób. Nastąpiła również zmiana na stanowisku wicedyrektora. Pani Danuta Molik zastąpiła pana Stanisława Kołodziejczyka, który podjął pracę w II Liceum Ogólnokształcącym.

Rozpoczęcie roku szkolnego 1 września 1984r. to dzień, który zapisał się w historii szkoły jako niezwykle uroczysty i ważny dla nauczycieli i uczniów. Na placu przed szkołą po raz kolejny zebrało się wielu mieszkańców osiedla Tysiąclecia i liczne grono rodziców, aby stać się świadkami oddania drugiego segmentu szkoły, w którym mieściły się 3 pracownie i 8 klas.

W kwietniu 1986 roku naszą szkołę zaszczyciły władze miejskie i oświatowe w związku z otwarciem Izby Pamięci Narodowej. Powstanie sali historycznej, w której zgromadzono eksponaty związane z walką narodu polskiego z okupantem hitlerowskim, było ściśle związane z realizacją naszego programu wychowawczego. „Rolą szkoły jest wychowanie młodego pokolenia dla pokoju i ojczyzny...” powiedział tego dnia dyrektor Jan Cieciura w swoim przemówieniu. Temu samemu celowi, czyli rozbudzeniu postawy patriotyzmu, służyło zorganizowanie w placówce harcerstwa. Działający od roku 1983 Szczep Drużyn Zuchowych i Harcerskich już w 1985 roku otrzymał zaszczytne imię „Jędrusiów” i własny sztandar. Poza tym wielokrotnie gościliśmy u nas uczestników II wojny światowej - kombatantów, którzy opowiadali uczniom i harcerzom o swoich trudnych doświadczeniach. Warto wspomnieć o spotkaniu w 1986 roku ze znanym aktorem warszawskich scen Augustem Kowalczykiem, byłym więźniem Oświęcimia. Jego opowieść o obozowych, bolesnych przeżyciach pozostawiła niezatarte wspomnienie wśród uczniów i nauczycieli.

W 1986 r. 40 Radomszczańska Drużyna Harcerska wchodząca w skład Szczepu Jędrusiów zdobyła miano najlepszej grupy harcerzy w naszym hufcu. Przyczyniła się ona do powstania w naszej placówce Izby harcerskiej uruchomionej społecznym sumptem, przy znaczącym udziale instruktorów i właśnie harcerzy. Sprzęt i dekoracje wykonano z surowego drewna, co nadało specyficznego kolorytu harcówce. Wyeksponowano w niej na specjalnej wystawce kroniki, proporczyki, dyplomy i puchary zdobyte przez zuchów i harcerzy tej szkoły. Nasza szkoła otwierała swoje podwoje w czasie każdych ferii zimowych, proponując zajęcia dla uczniów radomszczańskich szkół. W 1988 roku zorganizowała zimowisko dla harcerzy pod kierownictwem komendanta pani Anny Nowickiej-Grzędy. W wakacje nauczyciele ze Szkoły Podstawowej nr 1 wielokrotnie organizowali dla młodzieży wypoczynek - letnie obozy harcerskie i obozy językowe. Największą popularnością wśród młodzieży cieszyły się obozy organizowane w górach przez panią Marię Michalczyk i Barbarę Chutkiewicz.

Wzrost liczby uczniów spowodował konieczność powiększenia placówki, więc dobudowano trzeci budynek. W roku 1986 zakończono budowę Szkoły Podstawowej nr 1, której powierzchnia użytkowa do obecnej chwili wynosi 7280m². Dokładnie 07.10.1986r. oddano do użytku młodzieży nowoczesną, przestronną salę gimnastyczną, która umożliwiła prowadzenie zajęć z tzw. kultury fizycznej równocześnie w trzech klasach. Na uroczystość przybyli przedstawiciele władz wojewódzkich, miejskich oraz oświatowych ,wielu zaproszonych gości, nauczyciele uczniowie i rodzice. Tego dnia padały słowa wyrażające wdzięczność i uznanie dla wszystkich tych, którzy zaangażowani byli w budowę naszej szkoły od 1979 r. Dyrekcja podkreślała, że zainteresowanie mieszkańców osiedla, poparcie pracowników radomszczańskich zakładów pracy, działania mieszkańców naszego miasta wspierające budowę czynami społecznymi towarzyszyło tej inwestycji od momentu zrodzenia się pomysłu przez cały okres jej realizacji. Wspomniał, że fachowe prace wykonywały ekipy remontowo-budowlane z Urzędu Miasta.

W piątym roku istnienia w Szkole Podstawowej nr 1 codziennie spotykało się ponad 1600 osób, a grono pedagogiczne podwoiło swoją liczbę (ponad 70 nauczycieli). Warto podkreślić wysiłek dyrekcji i nauczycieli wkładany w organizację toku nauczania. Nauka odbywała się w tym czasie w systemie dwuzmianowym, co umożliwiało wszystkim uczniom korzystanie z pracowni w sposób zgodny z przeznaczeniem. Nasza szkoła stała się „Szkołą z nadziejami”, jak pisała w tym czasie prasa. Wśród uczniów i rodziców cieszyła się bardzo dobrą opinią.

W Piotrkowie Trybunalskim dnia 19.09.1987 roku odbyło się podsumowanie wojewódzkiego współzawodnictwa w sporcie szkolnym. Pierwsze miejsce zdobyła nasza szkoła, uzyskując 154 punkty, jak donosi „Tygodnik Piotrkowski” z dnia 30.09.1987 roku - „Radomszczańska Jedynka najlepsza”. Na sukces uczniów złożyły się osiągnięcia w lekkiej atletyce, piłce nożnej oraz w tenisie ziemnym i stołowym.

Pierwsi absolwenci opuścili szkołę w 1984 roku. W dniu 14.06.1989 po raz pierwszy w historii placówki ukończyła naukę klasa sportowa. Jej absolwenci otrzymali średnią ocen w granicach 4,1. Najlepsi sportowcy okazali się wspaniałymi uczniami. Dobra organizacja pracy pozwoliła młodzieży godzić z pożytkiem naukę z uprawianiem sportu. Z 186 absolwentów, którzy opuścili mury szkolne w 1989 roku ponad połowa kontynuowała naukę w liceach ogólnokształcących, co było kolejnym potwierdzeniem wysokiego poziomu nauczania. Rok ten przyniósł również zmianę na stanowisku wicedyrektora placówki, funkcję tę objęła pani Hanna Lisowska.

W 1991 roku kolejni absolwenci pożegnali podstawówkę, jednak rocznik ten był szczególny, ponieważ w 1982 roku rozpoczął naukę w pierwszej klasie w murach nowo postawionej szkoły. Byli tutaj od pierwszego dnia, wzrastali razem z nią, stając się świadkami, ale przede wszystkim uczestnikami stwarzania historii Szkoły Podstawowej nr 1 im. Bolesława Chrobrego w Radomsku.

6 czerwca 1992 r. - ta data głęboko zapisała się w pamięci dyrekcji, nauczycieli i uczniów naszej szkoły. Tego bowiem dnia odbyła się najbardziej wyjątkowa i wzruszająca uroczystość spośród tych, jakie przeżywaliśmy wspólnie w ciągu ostatniego dziesięciolecia w dziejach naszej szkoły - nadanie Szkole Podstawowej nr 1 imienia pierwszego króla Polski Bolesława Chrobrego w 1000 rocznicę objęcia władzy w państwie. Nastąpiło również oficjalne wręczenie sztandaru - najważniejszego z symboli szkolnych. W roku 1991 rozpoczęto prace nad wyborem patrona szkoły. Pierwsze propozycje związane były z nazwiskami ludzi z naszego regionu, z pisarzami, bohaterami naszej „małej ojczyzny”. W wyniku referendum przeprowadzonego wśród uczniów i nauczycieli na temat „Kto będzie patronem naszej szkoły?” najwięcej głosów padło na kandydaturę Bolesława Chrobrego. Miało to związek również z tym, że szkoła mieściła się przy ulicy Piastowskiej. Wśród gości, którzy dzielili z nami tę ważną chwilę, byli przedstawiciele władz oświatowych i miejskich, m.in. Prezydent Miasta Radomska pan Mieczysław Pawłowski, przewodniczący Rady Miasta pan Jacek Łęski. Decyzję o nadaniu imienia Bolesława Chrobrego odczytał wszystkim zebranym Kurator Oświaty pan Wiktor Mystkowski, a sztandar przekazał panu dyrektorowi Janowi Cieciurze przewodniczący Społecznego Komitetu Fundacji Sztandaru pan Mieczysław Łęski.

Następnego dnia w niedzielę w Kościele pod wezwaniem Matki Boskiej Królowej Polski miało miejsce poświęcenie sztandaru Szkoły Podstawowej nr 1. We Mszy Św. uczestniczyli dyrekcja szkoły, nauczy ciele, uczniowie i rodzice.

Na początku kwietnia 1993 roku po raz pierwszy obchodziliśmy Dni Patrona, które odtąd na stałe wpisały się nie tylko w kalendarz imprez (wiosna, zwykle początek kwietnia), ale stały się jej tradycją. W związku z corocznymi obchodami w salach i na korytarzach pojawiają się gazetki ścienne na temat naszego patrona, organizuje się uroczyste apele dla różnych grup wiekowych, odbywają się konkursy, np. wiedzy o patronie, plastyczny, literacki, dramatyczny.

Niewiele szkół w kraju miało swojego, stałego, etatowego lekarza tak, jak Publiczna Szkoła Podstawowa nr 1. Przez ponad 10 lat jedyny taki w województwie gabinet pediatryczny działał w naszej szkole jako filia przychodni rejonowej. Pracowały tu przez cały ten okres dwie osoby: lekarz pediatra Czesław Milec i pielęgniarka Bronisława Cieciura. Czesław Milc czuwał nad zdrowiem uczniów „Jedynki”, nie tylko lecząc chorych, ale i prowadząc szeroką działalność profilaktyczną, dzięki czemu między innymi około 200 dzieci objętych zostało gimnastyką korekcyjną. Gabinetowi szkolnemu groziła likwidacja, gdyż wszyscy pediatrzy mieli pracować w przychodniach, jednak ze względu na dużą liczbę objętych opieką dzieci (ponad 1000) szpital rejonowy utrzymał etat lekarza. Dla uczniów i nauczycieli istotne było również poczucie bezpieczeństwa w momencie zagrożenia zdrowia uczniów lub wypadku na terenie szkoły. Obecnie utrzymany został gabinet pielęgniarki, w którym pracuje pani Ewa Wlaźlak.

Od roku 1996, w którym przypadło 1000-lecie Międzynarodowego Ruchu Olimpijskiego, Publiczna Szkoła Podstawowa nr 1 im. Bolesława Chrobrego ma boiska sportowe. Ich uroczyste otwarcie nastąpiło 18 czerwca w ramach Dni Radomska. Uczniowie i nauczyciele długo czekali na ten moment Dzięki zaangażowaniu Rady Rodziców, Rady Miasta, radomszczańskich zakładów pracy, nauczycieli udało się zdobyć konieczne fundusze, aby spełnić to marzenie. Oficjalnego przecięcia wstęgi dokonali prezydent Jerzy Sowiński wraz z dyrektorem szkoły Janem Cieciurą. Uroczystość promowała ideę olimpijską i była okazją do zorganizowania święta sportu. Zaproszeni goście mieli okazję podziwiać barwne pokazy gimnastyczne, układy taneczne i występy artystyczne, będące wstępem do zawodów sportowych.

W roku szkolnym 1999/2000 Publiczna Szkoła Podstawowa zgodnie z wytycznymi reformy oświaty funkcjonowała po raz ostatni jako szkoła ośmioletnia, rozpoczęła pracę jako szkoła sześcioletnia. W przypadku naszej placówki zabrakło wśród braci szkolnej nie tylko klas siódmych, ale i pierwszych. Stało się tak w związku z decyzją Rady Miasta Radomska z dnia 26 lutego 1999r. o stopniowej likwidacji PSP nr 1. Od 1999roku w kompleksie złożonym z czterech budynków mieszczą się dwie szkoły: Publiczne Gimnazjum nr 1 oraz Publiczna Szkoła Podstawowa nr 1, w związku z czym zajęcia lekcyjne odbywały się przez kilka lat na dwie zmiany. Publiczna Szkoła Podstawowa nr 1 mieściła się na parterze budynku z dostępem do zaplecza socjalnego. W tym trudnym dla szkoły okresie funkcję dyrektora pełniła pani Krystyna Kacprzyk, która nominację otrzymała 3.01.2000r., a na stanowisko wicedyrektorów mianowane zostały pani Anna Marciniak i pani Danuta Molik (do roku szkolnego 2000/2001). Dzięki wysiłkom dyrekcji i nielicznego grona nauczycielskiego szkoła zachowała swoją odrębność ceremoniał, tradycje i dbała o zachowanie dobrej opinii. Mimo ograniczonych możliwości uczniowie odnosili znaczące sukcesy, przede wszystkim na terenie miasta i powiatu. W tym miejscu warto wspomnieć, że 19.06.2002r. Urząd Gminy Miasta Radomska po podsumowaniu roku sportowego przyznał naszym uczniom I miejsce we współzawodnictwie szkół podstawowych, co wiązało się z nagrodą finansową dla szkoły. Przez trzy kolejne lata, ogarniał nas smutek, gdy opuszczali naszą szkołę kolejni absolwenci i brakowało nam wzruszeń związanych z momentem ślubowania klas pierwszych.

W inauguracji roku szkolnego 2002/2003 brali udział jedynie uczniowie klas piątych i szóstych, bowiem tylko te grupy wiekowe tworzyły społeczność szkolną. Dnia 1 września 2002r. minęło 20 lat działalności naszej szkoły. Główna uroczystość jubileuszowa miała kameralny charakter i została połączona z obchodami Dnia Edukacji Narodowej (11.10.2003r.).

W związku z Uchwałą nr VI/43/03 Rady Miejskiej w Radomsku z dnia 21.02.2003r. o połączeniu Publicznej Szkoły Podstawowej nr 1 im. Bolesława Chrobrego i Publicznego Gimnazjum nr 1 im. Jana Pawła II z dniem 01.09.2003r. zostaje powołany Zespół Szkolno - Gimnazjalny nr 1 w Radomsku. W wyniku powyższej uchwały reaktywowana została Publiczna Szkoła Podstawowa nr 1 i od roku szkolnego 2003/2004 został przywrócony obowiązek naboru (w pierwszym roku przeprowadzono nabór do klas I-V). Prezydent Miasta Radomska powierzył funkcję dyrektora szkoły pani Annie Skórce-Nowickiej, która na stanowiska wicedyrektorów powołała panią Mirosławę Kuliś i panią Grażynę Skupińską.

Dnia 1.09.2003r. przywitaliśmy nowy rok szkolny z optymizmem, ponieważ w wyniku reaktywacji szkoły podstawowej do braci szkolnej, złożonej już tylko z klas szóstych, przyjęliśmy dwie klasy I, jedną klasę II i jedną klasę IV. Po czterech latach 13.10.2003r. odbyło się ślubowanie klas I i wyjątkowo klasy II. Dyrekcja szkoły tą uroczystością zapoczątkowała nową tradycję łączenia ślubowania klas pierwszych Publicznej Szkoły Podstawowej nr 1 im. Bolesława Chrobrego ze ślubowaniem klas pierwszych Publicznego Gimnazjum nr 1 im. Jana Pawła II. „Są szczyty, które można zdobywać tylko razem” powiedziała pani dyrektor Anna Skórka - Nowicka w przemówieniu podczas uroczystości ślubowania, chcąc podkreślić współdziałanie obu szkół pod wspólnym szyldem zespołu.

Święto Patrona w roku szkolnym 2003/2004 wpisało się na stałe w kalendarium z historii szkoły, ponieważ przy tej okazji 7.05.2004r. została odsłonięta tablica poświęcona patronowi Bolesławowi Chrobremu. Aktu tego na prośbę dyrektora szkoły pani Anny Skórki-Nowickiej dokonał wiceprezydent Radomska pan Jan Grabowski.

Udział uczniów naszej szkoły w różnych akcjach humanitarnych i charytatywnych stał się tradycją. Od początku istnienia Szkoły Podstawowej nr 1 uczniowie i nauczyciele uczestniczyli w akcji „Dzieci-dzieciom” Polskiego Towarzystwa Walki z Kalectwem, współpracowali z Fundacją „Wszystko dla dzieci”, angażowali się w kolejne edycje „Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy” Jurka Owsiaka, wspierali Regionalny Społeczny Komitet Walki z Rakiem w Łodzi, nieśli pomoc ludziom chorym i samotnym, zbierali dary i pieniądze dla powodzian (1997 rok), udzielali pomocy finansowej uchodźcom z Kosowa (1998 rok). Dyrekcja szkoły i nauczyciele podjęli ścisłą współpracę z Państwowym Domem Dziecka w Tarasce. Od roku 1985 przez kolejne lata zapraszali dzieci i młodzież na spotkania mikołajkowe przygotowywane przez uczniów i harcerzy naszej placówki. Nasi uczniowie systematycznie odwiedzali pensjonariuszy Domu Pomocy Społecznej w Radomsku, niosąc im radość i uśmiech. W okresie przedświątecznym dzieci występowały w Miejskim Domu Kultury dla działającego przy nim Klubu Złotej Jesieni.

Na przestrzeni całej historii istnienia szkoły, mimo zmian organizacyjnych i metodycznych, niezmienione pozostały jej cele. To wszechstronne wykształcenie i przygotowanie dzieci do zadań, jakie będą podejmowały w przyszłości, wysoki poziom kultury osobistej uczniów, wy-chowanie według uniwersalnych zasad, etyki rozwijanie patriotyzmu, wyrównywanie szans edukacyjnych dla uczniów pochodzących z różnych środowisk, promowanie postaw prozdrowotnych i proekologicznych, wdrażanie zasad bezpieczeństwa na drodze i w życiu codziennym, partnerska współpraca z rodzicami.

„O wieści gminna! Ty arko przymierza między dawnymi i młodszymi laty. W tobie lud składa broń swego rycerza, swych myśli przędzę i swych uczuć kwiaty...”

Anna Huber