Góry Świętokrzyskie są najstarszymi w Polsce. Wypiętrzone zostały w trzech różnych okresach górotwórczych. Ich zarysy są łagodne, a wysokości niewielkie. Fascynują natomiast niezwykle oryginalną budową, urozmaiconą roślinnością i światem zwierzęcym. Właśnie tam zaplanowaliśmy naszą wycieczkę, na którą wyjechaliśmy wczesnym rankiem 13 czerwca 2022roku ( 47uczniów z klasy V, VI i VII)
Na początek po spotkaniu z przewodnikiem odwiedziliśmy Muzeum Wsi Kieleckiej – Park Etnograficzny w Tokarni. Skupia on zabytkowe obiekty budownictwa drewnianego przeniesione z różnych miejscowości regionu świętokrzyskiego. Muzeum tworzy 38 obiektów rozmieszczonych w pięciu sektorach: małomiasteczkowym, wyżynnym, dworsko-folwarcznym, budownictwa świętokrzyskiego i terenów lessowych. Dla naszych wychowanków był to dzień pełen niezapomnianych wrażeń. Uczniowie zapoznali się z kulturą, tradycją i architekturą wiejską i małomiasteczkową regionu świętokrzyskiego. Następnie pojechaliśmy do Chęcin. Znajdują się tam ruiny średniowiecznego zamku. Niestety aura nie pozwoliła, byśmy weszli do środka. Strugi deszczu spowodowały, iż ten zabytek kultury podziwialiśmy tylko z okien autokaru. Dalszy etap podróży to Kielce oraz Kadzielnia- wizytówka Kielc. Zadziwiający jest przede wszystkim fakt, że powstała ona na terenie dawnego kamieniołomu zbudowanego z wapieni górnodewońskich. Dodatkowym atutem tego malowniczego miejsca jest Jezioro Szmaragdowe, które utworzyło się po zakończeniu prac wydobywczych i zawdzięcza sugestywną nazwę niezwykłemu kolorowi wody.
Zmęczeni dotarliśmy na nocleg w Jodłowym Dworze. Drugi dzień pobytu w Górach Świętokrzyskich to wejście na Łysą Górę– drugi co do wielkości szczyt Gór Świętokrzyskich i podziwialiśmy górny fragment gołoborza – wizytówkę Świętokrzyskiego Parku Narodowego oraz panoramę okolicy roztaczającą się z tarasu widokowego. Odwiedziliśmy też symbol Gór Świętokrzyskich położony w samych ich sercu, na Łysej Górze – pobenedyktyński Klasztor Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej, Sanktuarium Relikwii Drzewa Krzyża Świętego. Wysłuchaliśmy legendy o królewiczu węgierskim – Emeryku – i pomodliliśmy się w kaplicy, gdzie przechowywane są relikwie. Po krótkim odpoczynku ruszyliśmy w dół. W drodze powrotnej humory dopisywały, a nadwątlone siły szybko się odbudowały. Dzieliliśmy się wrażeniami, oglądaliśmy zakupione pamiątki i planowaliśmy, jakie miejsca w Górach Świętokrzyskich odwiedzimy następnym razem.
Wreszcie dotarliśmy do Zagnańska. Tam podziwialiśmy Bartka – to olbrzymi dąb-staruszek. Drzewo to liczące według różnych źródeł 700 – 1000 lat uznawane jest w Polsce za pomnik przyrody. Zaiste imponujący. Jeszcze tylko Huta Józef i pozostała droga powrotna. Niezwykle zmęczeni dotarliśmy do Radomska, gdzie czekali na nas stęsknieni rodzice.
